Depresyona adım adım (mı?)
Mart ayında Malta'dan Türkiye'ye döndüm. (dil okulu için gitmiştim) Ne mutlu ki o günden beri işsizim. İlk zamanları çok önemsemedim. Yani klasik olarak iş arama sürecine başladım, ilgi çekici ilanlara başvurumu yaptım. Fakat bir ay, iki ay derken altı ayda sadece üç yerden geri dönüş alıp görüşmeye
Mart ayında Malta'dan Türkiye'ye döndüm. (dil okulu için gitmiştim) Ne mutlu ki o günden beri işsizim. İlk zamanları çok önemsemedim. Yani klasik olarak iş arama sürecine başladım, ilgi çekici ilanlara başvurumu yaptım. Fakat bir ay, iki ay derken altı ayda sadece üç yerden geri dönüş alıp görüşmeye gittim, ancak ne yazık ki onlar da olumsuz oldu.
Artık kafayı yeme noktasına doğru adım adım ilerliyorum sanırım. Yani şimdi, "ben bir senedir işsizim" diyen de çıkacaktır ama ister bir ay, bir sene olsun bu sürecin her bir aşaması çok zor.
Bu yetmezmiş gibi, ailem dahil kimse de halimden anlamıyor şu sıralar. Çevremdeki herkes kendi bildiğini okuyor, kendince öğütler veriyor ve sanki bu sürecin suçlusu benmişim gibi beni kabahatli buluyor.
İşin kötü tarafı ise şu kendi adıma. Artık başvuracak ilan dahi bulamıyorum. Başvursam dahi, bir şeyin değişeceğine de inanmıyorum. Çünkü hiç geri dönüş olmuyor. Alanımla alakasız, baristalık gibi işler bile sonuçsuz kalıyor. Ve artık inanıyorum ki, en basit işte bile her şeyin başı tanıdık bu canım ülkemde.....
Bu kadar anlattıktan sonra şimdi diyeceksiniz ki, "Sen ne yaptın?"
Medya ve iletişim (ön lisans) ve halkla ilişkiler (lisans) bitirdim. iyi düzeyde ingilizce, çok az seviyede de almanca bilgim var. Yaklaşık üç yerde staj deneyimi, bir yıllık freelance editörlük deneyiminin yanında çok kez gönüllü projelerde görev aldım.En son mesela UEFA Süper Kupa organizasyonunda görevliydim.
"Bu yetmez" diyenler çıkacaktır. Ama kendi adıma açık konuşmam gerekirse, öğrencilik dönemimde elimden gelenin en iyisi buydu.
Ayrıca bu süreçte bir kez daha görüyorum ki, İsviçre'de doğmuş ve 12 yılını orada geçirmiş, sorasında da temelli dönmek zorunda kalmış biri olarak bunu hayatımın hatası olarak görmeye başladım. Yani bu pişmanlık uzun zamandır hakimdi bende ama şu son zamanlarda hep kendimi suçluyorum.
Bir de doğrusunu konuşmak gerekirse, bu süreç hep böyle gidecek, bir çıkış yolu bulamayacakmışım gibi görüyorum artık. Gerçekten her şey daha da mı kötüye gidecek?
0
Moralini bozma. Herkesin etrafında bir sürü, akıl veren insan var. Araba devrilince yol gösteren çok olur hesabı. Bunların hepsini ön yargısız dinle. 100 tanesinin içinde 5 tanesi mantıklı bir şeyler söyleyebilirler, onları çeker alırsın.
Bu durum ilelebet böyle devam etmez. Ama bu kötü ekonomik durumda sen de üzerine düşeni yap:
-Bolca tasarruf et. Alkol, sigara, oyun, bahis vb. şeyleri öncelikli olarak bırak veya çok azalt.
-Kendine iyi bak. Belki traşını ol, kilon varsa kilo ver, yürüş-koşu vb. spor.
-Ailenle diyaloğunu artır. Ev içinde veya başka onlarla ilgili ne varsa yardımcı olmak için elinden geleni yap vb.
Depresyona girecek bir durum yok, yaşın genç anladığım kadarıyla. Senden çok yaşlı, çok büyük borç içinde, sağlığı kötü, işsiz bir sürü insan var. Onlar girmiyor depresyona, sen niye gireceksin.
0
@ malheiros
Ben de şöyle düşünüyorum. Evet, evli değilim, bakmakla yükümlü olduğum kimse yok. Fakat, ömrümün en güzel yılları boşa geçiyormuş gibi hissediyorum. Hele bir de elimde olmadan bilhassa benimle yaşıt olan İsviçre'de yaşayan tanıdıklarıma bakınca, çok üzülüyorum. Diyorum ki, 25 yaşına geldin ama daha hala annenin babanın eline bakıyorsun.
0
Abicim "keşke" demeyeceksin. Onları unut. Önüne bak. 25 yaş ne lan?
Annenin babanın eline baksan da, bu günleri çok özlersin bak. İleride gülerek hatırlasın. Moralini bozma, ama işte sen kendi disiplinini kaybetme. Depresyon dediğin feci bir şey.
Yarın işe girince de bu günlerini unutma ama...
0
Bu ben ya. Denedigim hiç bir şey olmuyor şu ara. Benim yas da 24. Kafayı yemek üzereyim. Askere gidip daha kötü olmaktan korkuyorum. İssizim. Sıkıldım, bunaldım. Her şey negatif şu ara.
0
@ westblack
Ben askere de gidemiyorum, sağlık sorunumdan ötürü çürük çıktım.
Ayrıca gitsen de çözüm olmayacak ki. Dönünce aynı devam edecek muhtemelen. :/
0
Ciddi bir ekonomik kriz var ve bahsettiğin alanlarda iş imkanları git gide daha kısıtlı bir hal aldı. Başka bir alanda kendini geliştirmeyi düşündün mü, belki bu bi çıkış olabilir?
0
@ roket adam
Yani bu alan dışında, "şunu yapabilirim" diyebileceğim bir şey de yok ki. Daha doğrusu, bunun üzerine çok kafa yormadım. Hep alanımla ilgili şeylere odaklandım.
0
Başkan tekrar İsviçre'ye dönme imkanın yok mu?
0
komando kani var bende
(
20.08.19)
@ komando kani var bende
Yok dostum. Vatandaşı değilim. Sadece oturum iznim vardı. 2006'da ise kesin dönüş yaptık. Haliyle her şeye sıfırdan başlamam gerekiyor. Senden ya da başka bir TC vatandaşından farksızım.
0
Valla başkan İstanbul'da mısın? bilmiyorum ama medya sektörü için geçmiş yıllarda ki bir duyuruda İstanbul'da iş bulma şansı olduğunu yazmıştı buradan birileri.
Eğer İstanbul'da değilsen ve imkanın varsa orada İstanbul'a git.Kovala birşeyler.
En güzeli yurtdışı senin için ama gidemiyormuşsun.
0
komando kani var bende
(
20.08.19)
İstanbul'dayım.
Medya'da bir umut görmediğim için halkla ilişkilere dikey geçiş yaptım. Hiçbir yerde torpilsiz olmuyor ama medya cidden çok felaket bu konuda. Aşırı zor yani.
Yurt dışında birçok firmaya başvurdum, Türkiye'den daha çok geri dönüş aldım, alıyorum ama hep çalışma izni sorun oldu.
0
nerede olduğunu bir anla. türkiye de senin gibi işsiz olanların durumunu bir sindir önce. kalabalık bir nüfussunuz. gençleştikçe işsiz sayısı daha da artıyor. senin sorunun değil bu. tamamen devletin sorunu. devlet yanlış yönettiği için bu kadar işsiz var. yoksa sen iş varsa çalışmaya hazırsın. bu geniş açılı bakışı senin gibi işsiz olan birilerini bul paylaş. diğerleri anlamaz. yoksa daha çok canın sıkılır.
internetten iş ararken şu linkedin de facebook gibi dolaş. sosyal bir platformda arkadaş ediniyormuş gibi hareket et. orada da iş başvuru kısmı var ama çevre yapılması daha önemli. kariyer, yenibiriş ya da secretcv ye maksimum yarım saat ayır. o gün bir daha bakma. bulunduğun şehirde iş merkezlerinin olduğu bölgelerde dolaş. istanbul daysan maslak, levent gibi yerler işte. bir de yaşın erken. hemen dağıtma. senden çok ama çok kötüleri var. üç aylığına çalışacağın basit bir iş bulursan iyi olur.
0
Ben de aynı durumdayım. 2 yıldır iş bulamıyorum starbucks dahi dönmedi. Geldim 28 yaşına birkaç freelance editörlük/çevirmenlik ve staj dışında bir deneyimim yok. Beni en çok korkutan birkaç yıl daha iş bulamamak. 2-3 sene daha ekonomi düzelmezse çok zor duruyor. Ve 2-3 sene sonra düzeldi diyelim nerden baksan 5-6 nesil işsiz birikmiş olacak 30 yaşını geçmiş beni mi işe alacaklar o zaman yoksa yeni mezunu mu? Bunları düşündükçe tüm ömrüm harcanmış, mahvolmuş gibi hissediyorum.
0
@ elphantgun
Yalnız olmadığımı görmek beni çok üzüyor.
0
@deveyidiken
Bence hazır temelin ve boş vaktin varken Almancanı geliştir. Hem kendini işe yaramış hissedersin hem de belki bir kapı açar. Çevirmenlik ya da Alman şirketlerinde bir iş gibi
0
@ elphantgun
Bunu bu aralar ben de düşünüyorum.
0
@deveyidiken
Youtube’da Learn German with Jenny diye bir kanalı çok övmüşlerdi ekşide bir bak istersen
0
@ elphantgun
Not alıyorum. Çok teşekkür ederim.
0